रात्र

स्वप्नं माझी आजकाल माझ्याशीचं बोलंत नाहीत,
रात्र जाते संपून,कोरडे ऊसासे मात्र संपत नाहीत...

डोळ्यांतून या अश्रूधारा ,कोरंड पडते घशाला,
चांदणं आहे मैतर माझं आणि रात्र समजूत काढायला...

खायला ऊठलेला ऐकांत ,अन् सोबतीला हंबरणारी कामधेनु,
विसरू कसं ?? कपाळावर आट्या विणणारं भररात्रीचं ते ईंद्रधनु...??

कुस बदलता बदलता रात्र जाते संपून,
निपचिप या पापण्यांमागे बुब्बुळं माझी जाती थकून...

काळ्याकुट्ट आकाशात आयुष्याचा हिशोब मी मांडतो,
बाकी नेहमी शुन्यच कशी...?? या विचारांनी मग मी हिरमुसतो...

        
                                                 -©- निरागस